Het televisieduo
Frits Barend en Henk van Dorp volgt die avond scheidsrechter Gerrit Berrevoets.
Gebrek aan respect voor de arbitrage blijkt ook anno 1977 al een hot item, zo blijkt uit de minidocu.
Berrevoets is in de eerste helft mikpunt van de Zwolse fans, nadat hij FC Den
Haag een dubieuze strafschop toekent: “Van enig ontzag is in dit land totaal
geen sprake”, klaagt Berrevoets. Let ook even op de respectabele afro van Frits
Barend.
Net als een jaar eerder moet de wedstrijd op neutraal
terrein worden afgewikkeld. Plaats van handeling is de oude Utrechtse
Galgenwaard. Ruim 7.000 Zwolse supporters reizen af naar de Domstad, waar ze de
Hagenezen (5.000 man sterk) in aantal overklassen. Bijkomend voordeel is dat de
aanwezige Utrechters op de Bunnik-zijde (de oervaders van het dan opkomende
voetbalvandalisme) partij kiezen voor Zwolle. Maar eredivisionist Den Haag, met
aanvoerder en anchorman Aad Mansveld, is wel de huizenhoge favoriet.
Al in de dertiende minuut krijgt Den Haag een omstreden
penalty van scheidsrechter Berrevoets. Bob Nieuwenhout, die Gerards vervangt
(hij is in de ban gedaan vanwege zijn aangekondigde vertrek), stopt in eerste
instantie, maar via de rebound gaat de bal er toch in. Dat is het sein voor PEC
om alle remmen los te gooien. Den Haag wordt de gehele verdere wedstrijd
overtroefd, zowel op het veld als (vocaal) op de tribune. De Zwollenaren
krijgen kans op kans, maar missen net zo vaak. Dankzij een goal van Koko
Hoekstra komt PEC toch langszij. Zwolse fans trekken de hekken van het oude
stadion bijna uit de grond en er wordt ‘feestelijk’ een grote groen-gele Haagse
vlag in de fik gestoken. Rond het veld wordt vooral door de Haagse fans stevig
geknokt met de politie. De sensatie op het veld is compleet als Tjeerd van ’t
Land in de verlenging het winnende doelpunt binnenkopt. PEC Zwolle staat in de
finale!
“Met groot enthousiasme werd na het laatste fluitsignaal van
Gerrit Berrevoets het speelveld bestormd, dat net zo druk bezet was als de
Grote Markt op Koninginnedag. Hoog gingen de vermoeide voetbalhelden op de
schouders. Uren nadien laaide de feestvreugde nog hoog op. Op weg van Utrecht
naar Zwolle lange rijen autoverkeer met hoofdzakelijk Zwollenaren. In
tientallen bussen en honderden personenauto’s.”